จากกรณีเลนจักรยานถูกแม่ค้าพ่อค้าจอดขายของ "พ่อค้าแม่ขายวอนเห็นใจ ยอมโดนจับปรับไร้ใบเสร็จ ขอเพียงมีพื้นที่ทำกิน"

จนท.ไล่ก็บอกคนทำมาหากินสุจริต รังแกคนจน
ผมว่าหลายคนที่ขายไม่ได้จนจริงหรอกครับ แค่เห็นแก่ตัว
คงทำใจตราบใดยังมีคนซื้อ กับยังมีคนขาย
ส่วนตัวไม่ซื้อร้านแบบนี้ครับ ไม่ใช่ว่าจะขายถูก
ยังเอาเปรียบคนอื่นโดยการมาหาประโยชน์ในที่สาธารณะ
แล้วผมไม่รู้ว่าเรียกหากินสุจริตได้ไหม ในเมื่อขายแบบผิดกฎหมาย

จริงๆคนที่ทำผิดกฏหมายแบบนี้ ไม่น่าจะกล้าพูดว่าเป็นคนหากินสุจริตนะ

ถ้าสุจริตจริง จะต้องมาขอให้คนเห็นใจทำไม
ที่ขอให้คนเห็นใจ ก็คงเพราะรู้ว่าไอ้ที่ตัวเองทำอยู่มันไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องไง

บางทีการที่คนแบบนี้จมอยู่ในสภาพชีวิตแบบนี้
ก็เพราะตรรกะ หลักการ วิถีการคิดในการดำรงชีวิต มันห่วย ป่วย และเห็นแก่ตัวแบบนี้ไง
ชีวิตคนพวกนี้มันถึงไม่เจริญสักที

อาศัยหากินแบบทุจริตในที่แบบนี้ไปเรื่อยๆ ใช้วิธีส่งลูกเรียนให้จบแทน
เพื่อที่หวังว่าสักวันนึงลูกจะกลับมานำพาให้ชีวิตพวกเขาดีขึ้นเท่านั้น

เป็นภาพที่น่าทุเรศลูกตาที่สุด เค้าทำไว้เป็นทางปั่นจักรยานสาธารณะ เจือกเอาของไปตั้งขาย สกปรกเลอะเทอะ ถ้าแค่นี้ยังไม่มีสมองหาที่ทำมาหากินให้เหมาะสม ก็ไปตายเสียเถอะ ขอโทษจริงๆที่พูดแรง เห็นแล้วขึ้นมากๆๆๆ

เราก็กั้นตรงนี้ให้เขาขายของ เก็บค่าเช่าที่เข้ารัฐ
ขยับเลนจักรยานเข้าไปในถนนอีก เลนรถยนต์ก็น้อยลง
แล้วพ่อค้าแม่ค้าก็จะขยายร้านลงมาอีก เราก็ปิดถนนไปเรื่อยๆ
สุดท้าย
-รถผ่านไม่ได้ คนก็ผ่านไม่ได้ พ่อค้าแม่ค้าไม่รู้จะขายใครก็หนีไปเอง หรือ
-กลายเป็น Food Street Shopping Street แห่งใหม่ของเมืองไทย